Celebrada a Andaina polo Clima en Cerceda, entre a térmica de Meirama e a incineradora

Un cento de persoas percorreron na tarde do 24 de abril os dous quilómetros que separan a central térmica de carbón de Meirama (UNIÓN FENOSA-GAS NATURAL) da incineradora de SOGAMA, no municipio de Cerceda. Fixéronno baixo o lema “O clima non está á venda” para se sumaren desde o noso país á celebración do Día da Terra, do que este ano se cumpriu o 40 aniversario.

Ao longo da Andaina polo Clima, promovida por diversas organizacións sociais, entre elas Verdegaia, fixéronse varias paradas para simbolizar o rexeitamento do actual modelo de produción e consumo e a defensa de solucións reais á crise climática. Así, sucesivamente, abandonáronse representacións de espigas de millo transxénico, do automóbil e das centrais térmicas de carbón, dándose leitura aos seguintes textos:

“O modelo industrial de produción/extracción, distribución e comercialización de alimentos é un dos principais responsables da mudanza climática. O uso intensivo de maquinaria, fertilizantes e pesticidas químicos de síntese, a deforestación e destrución de turbeiras para o avanzo da fronteira agrícola industrial, o fenómeno dos “alimentos viaxeiros”, o sobreenvasado e a concentración da comercialización en grandes superficies ás que acudir en automóbil supoñen un elevadísimo consumo de enerxía e petróleo e xa que logo un grave contributo da nosa alimentación á mudanza climática. A soberanía alimentar, a agroecoloxía, a agricultura labrega, a produción biolóxica de alimentos e a súa comercialización en circuítos curtos diminúen drasticamente as emisións causantes de mudanza climática e a nosa pegada e débeda ecolóxica, ao tempo que favorecen a revitalización e repoboamento do rural e aseguran o aceso universal a alimentos saúdables”.

“A maior parte do aumento das emisións causantes da mudanza climática rexistrado en Galiza durante os últimos vinte anos foi debido ao transporte. Multiplicouse o número de coches e de camións e disparouse o seu uso. Hoxe, temos un modelo de transporte inimigo do clima, devorador do territorio, custoso, case totalmente dependente dun petróleo cada vez menos abundante e máis caro e que marxina a quen non posúe un coche. Non abonda con xeralizar o coche eléctrico, que mesmo pode aumentar as emisións se a maior parte da electricidade é sucia. O prioritario é que haxa menos coches e que se usen menos, procurando reducir as necesidades de transporte, potenciando moito máis os modos de transporte sustentables e non subvencionando a compra e utilización de automóbiles”.

“As centrais térmicas de carbón son as centrais eléctricas máis sucias e ineficientes, son grandes fábricas de cambio climático. Queimar carbón en centrais como a de Meirama é a forma de producir electricidade máis prexudicial para o clima. As centrais de carbón son “centrais de morte”, porque son as industriais que máis nos achegan a unha catástrofe climática global. Non queremos centrais que emitan elas soas máis CO₂ que moitos países empobrecidos. Queremos que se deixen de usar canto antes os combustibles fósiles na produción de electricidade, comezando polo carbón, o máis impactante. Demandamos unha produción eléctrica sustentable, descentralizada e baseada en fontes renovables de baixo impacto ambiental, orientada a satisfacer un consumo galego suficiente e eficiente”.

Xa no final da marcha, ás portas das instalacións de SOGAMA, organizouse unha cuarta parada, na que as cinsas da incineración do lixo “transformáronse” en solo fertilizado por compost feito a partir do lixo orgánico, léndose este texto:

“A xestión do lixo na Galiza resúmese en tres palabras: centralista, inxusta e contaminante:

Concentra o seu tratamento nunha macroplanta nun país cunha enorme taxa de dispersión poboacional, aumentando os custos ambientais e económicos da xestión a través dos milleiros de quilómetros que se percorren a diario desde os 294 concellos adheridos ó modelo SOGAMA.

Inxusta e desequilibrada, xa que os focos de produción de residuos concéntranse nas grandes cidades mentres que o seu tratamento faise afectando directamente á sociedade e contorna ambiental de Cerceda e dos concellos próximos.
Contaminante: non só polo propio proceso de incineración, senón tamén polo transporte e as emisións de metano que se producen no macrovertedoiro de Areosa.

Desde o movemento ecoloxista galego avogamos por un modelo descentralizado e participado, que aposte pola educación ambiental e a redución na orixe e fundamentado na compostaxe, que non só recupera materia e respecta os ciclos naturais, se non que aparece coma un sumidoiro de CO₂ e favorece a loita contra o Cambio Climático.

Estas poucas verbas resumen o noso rexeite á incineración coma modelo de xestión de residuos”.