Esta semana asistimos en Vigo a outro corte de árbores completamente innecesario, nesta ocasión na Avenida Gregorio Espino no treito entre San Roque e Travesía de Vigo como colofón a mais unha ‘humanización’.

Facendo unha alegoría legal, teríamos que clasificar este corte como un arboricidio con aleivosía. Un arboricidio pola morte de seres vivos indefensos e con aleivosía polo modo falso e ruín como foi realizada. Durante a obra protexéronse as árbores mediante a colocación de táboas ao redor do tronco. Inxenuamente consideramos que representaba un cambio na política de coidado das árbores pero unha vez mais o concello asegurouse de defraudarnos e cortou todas as árbores cando a obra xa estaba practicamente rematada.

Sen entrar a valorar a necesidade dos proxectos de renovación das beirarrúas, é importante distinguir proxectos como as escaleiras mecánicas de Gran Vía que implican necesariamente o corte das árbores doutros proxectos como a humanización de Gregorio Espino que para nada implicaba o corte das árbores. Simplemente é outra demostración da total ausencia de sensibilidade ambiental á hora de planificar unha obra pública.

É intolerable que en poucos anos se teñan cortado centenas de árbores das máis diversas especies por unha mera cuestión estética. As árbores non se poden considerar como simple mobiliario urbano, é inadmisible que se cataloguen no mesmo ítem contable que as farolas ou as marquesiñas. Entre outras moitas vantaxes, as árbores desempeñan un papel fundamental para contrarrestar a inxente cantidade de gases de efecto invernadoiro que diariamente xera o tráfico motorizado. Non obstante, a resposta das autoridades municipais segue pasando por marxinalizar os medios de transporte máis sustentables e cortar árbores.

--